خونزیزی داخل عضلانی است که معمولا در اثر ضربه مستقیم به عضله، و یا بندرت بطور خودبخود در بیماریهای خونریزی دهنده مثل هموفیلی بوجود می آید.
بیمار معمولا سابقه ضربه مستقیم به اندام را ذکر میکند. در مواردی که سابقه ضربه وجود ندارد بیمار باید وجود بیماری خونریزی دهنده خود را به اطلاع پزشک معالج برساند. درد موضضعی شایعترین شکایت است. تورم معمولا با درد همراه است. محدودیت حرکت مفاصل مجاور نیز شایع است. دلیل محدودیت حرکت مفصل کشیده شدت عضلاتی است کع در آنها خونریزی اتفاق افتاده است.
مهمترین یافته بالینی که به تشخیص کمک مینماید سابقه ضربه مستقیم و یا سابقه بیماری خونریزی دهنده است. درصورت انجام ام آر آی، در عضله دچار خونریزی نمای پر مانند مربوط به نفوذ خون در لابلای الیاف عضلانی دیده میشود( شکل ۳).
در مرحله حاد بیحرکت کردن اندام، استفاده از کمپرس سرد و بالا نگهداشتن اندام به بهبود درد و جلوگیری از پیشرفت خونریزی کمک مینماید. پس از سپری شدن این مرحله برای جلوگیری از خشک شدن مفصل باید حرکات مفاصل دوطرف عضله دچار هماتوم را بتدریج شروع کرد. فیزیوتراپی میتواند کمک کننده باشد. استفاده از مسکن ها در تمام مراحل بیماری کمک کننده است و به همکاری بیشتر بیمار برای انجام فیزیوتراپی می انجامد.