کندروما (انکندروما)

تعریف

یک تومور خوش خیم استخوانی است که عمدتا از غضروف تشکیل شده است

یافته های بالینی

انکندرو مها معمولا در فاصله سنی ۲۰ تا ۶۰ سال تشهیص داده میشوند. مردان و زنان بیک نسبت مبتلا میشوند. در ۶۰ درصد موارد در استخوانهای دست دیده میگردد. پس از دست در استخوانهای ران (قسمت پائینی)، بازو( قسمت بالایی) ، و استخوان درشت نی بیشتر از سایر استخوانهای بدن دیده میگردند.این تومور معمولا در استخوانهای کوچک دست و با شیوع کمتر پا دیده میشود. مکانهای شایع دیگر شامل انتهای بالایی یا پائینی استخوان ران، بخش بالایی استخوان بازو، و استخوانهای دنده ها است. این تومور معمولا باعث درد نمیشود اما ممکن است استخوان میزبان را ضعیف کرده و بشکند. بدو نوع تقسیم میشوند: انکندروم و کندروم پریوستئال. انکندروم در داخا اسنخوان یافت میشود و کندروم پریوستئال بر سطح استخوان شکل میگیرد.

•  انکندروم: این تومور در استخوانهای کوچک دست و معمولا در خانم های جوان در دهه سوه و چهارم عمر تشخیص داده میشود. معمولا یا بصورت اتفاقی کشف میشود و آن وقتی است که بدلایل دیگری از دست رادیوگرافی گرفته باشیم. یا بیمار با شکستگی استخوان حاوی تومور مراجعه میکند.
• کندروم پریوستئال: شایعترین محل بروز این تومور سطحی استخوان بازو، بویژه انتهای بالایی آن است. استخوانهای کوچک دست در مرحله بعدی از نظر شیوع قرار دارند.

تشخیص

ممکن است برای رسیدن به تشخیص به مجموعه ای از این تست ها نیاز باشد:

• رادیوگرافی ساده: در بیشتر موارد برای رسیدن به تشخیص تنها به رادیوگرافی ساده نیاز است.
• ام آر آی: در مواردیکه یافته های دیده شده در رادیوگرافی ممکن است ما را به وجود تومورها یا بیماریهای دیگری مشکوک نماید، یا در نواحیی از بدن که انجام رادیوکرافی ساده از آنها برای تشخیص کای نیست، از ام آر آی استفاده میکنیم.
• سی تی اسکن: برای دیدن خوردگی استخوان در محل تومور و یا برای بهتر دیده شدن رسوبات کلسیم در داخل تومور کمک کننده است.
• اسکن هسته ای

درمان

در یشتر موارد کندروما به درمان نیاز ندارد. در موارد کمی که تومور بدلیل اندازه بزرگ خود، استخوان را در معرض شکستگی قرار دهد، و یا هنگامیکه پزشک معتقد باشد که تومور ممکن است در آینده بدخیم شود، اقدام به درمان تومور میشود. درمان کندروم جراحی است و معمولا بصورت کورتاژ (تخلیه تومور) میباشد. در مورد کندروم پریوستئال برداشتن یک تکه ای تومور درمان انتخابی است زیرا تومور در سطح استخوان قرار دارد و میتوتن آنرا بصورت یک تکه خارج کرد و نیازی به کورتاژ نیست. پس از کورتاز اگر حفره باقیمانده تومور بزرگ باشد اقدام به پر کردن آن با پیوند استخوان میشود. پس از برداشتن کندروم پریوستئال معمولا به پر کردن ناحیه تومور نیازی نیست.

عاقبت این تومور چیست؟

بسته به موارد متعددی دارد:

• وسعت گرفتاری استخوان بوسیله تومور.
• محل تومور در اسکلت.
• وجود یا عدم وجود بدخیمی در تومور برداشته شده.
• سن و سلامت کلی بینمار.
• توانایی تحمل بیمار برای درمانهای  کمکی دیگر.

پیگیری بیماران

این تومورها بسته به نظر پزشک معالج ممکن است به پیگیریهای طولانی نیاز داشته باشند. این مسئله در مورد تومورهایی که درمان نیاز دارند و نیز آنهایی که به درمانی نیاز ندارند صدق میکند.

کمتر از یک درصد انکندروما ممکن است بدخیم شوند