التهاب مفصل استخوان ترقوه به جناق سینه(استرنوکلاویکولار)

تعریف

به بیماریهای مفصل استرنوکلاویکولار گفته میشود که خود را بصورت تورم ، درد، یا تورم همراه با درد نشان میدهند. این بیماریها میتوانند خودبخود یا متعاقب ضربه ایجاد شوند. در ادامه بحث ما فقط در مورد نوع خودبخودی این بیماری صحبت خواهیم کرد.

یافته های بالینی

شایعترین یافته های بالینی درد و تورم موضعی روی این مفصل اند(شکل ۱).

بالا بردن دست از جلو یا پهلو به بالاتر از حد شانه ممکن است در مواردی که تورم بدون درد وجود دارد باعث ایجاد حس درد شود.

شکل

اتیولوزی( علت شناسی ) التهاب مفصل استرنوکلاویکولار

۱- آرتروز: شایعترین دلیل درد و تورم مفصل مزبور است.

۲- بیماریهای روماتیسمی: آرتریت روماتوئید تا ۳۰% و پسوریازیس تا ۹۰% میتوانند با التهاب مفصل استرنوکلاویکولار همراهی داشته باشند.

۳-نقرص یا نقرص کاذب: هر دو بیماری فوق مینوانند مفصل استرنوکلاویکولار را درگیر نمایند.

۴- عفونت ها: در این مورد التهاب مفصل بسرعت و بصورت حاد در مفصلی که قبلا مشکلی نداشته ایجاد میشود. استافیلوکوک، استرپتوکوک، و گونوکوک شایعترین باکتری های درگیر کننده این مفصل هستند.

یافته های پرتونگاری

رادیوگرافی ساده:

سی تی اسکن:

ام آر آی:

اسکن استخوان:

بررسی های تشخیصی

علاوه بر اقداماتی که در بخش یافته های پرتونگاری گفته شد اقدامات زیر ممکن است برای رسیدن به تشخیص علت التهاب این مفصل لازم به انجام باشند:

آزمایشات خون شامل: ESR, CRP, CBC, RF, ANA, HLA-B27, Ca ، بررسی سطح کلسیم، فسفر، الکالین فسفاتاز، بررسی سطح ویتامین D  خون.

نمونه برداری از مایع مفصل(آسپیراسیون) با سوزن زیر هدایت دستگاه سونوگرافی. بدلیل کوچک بودن این مفصل بهتر است از سونوگرافی حین نمونه برداری از مایع این مفصل کمک گرفت. نمونه برداشته شده برای رنگ آمیزی، کشت ، و بررسی از نظر کریستال ها فرستاده میشود. وجود بیش از ۵۰۰۰۰ گلبول سفید در هر میلی لیتر مایع یا دیدن باکتری ها زیر میکروسکوپ به نفع تشخیص عفونت است هرچندچنانچه بیمار قبلا  آنتی بیوتیک مصرف کرده باشد ممکن است با مقادیر کمتر از فوق نیز پزشک معالج به عفونت مشکوک شود و درمان خود را بر این اساس جهت گبرب نماید.

درمان

بسته به اتیولوژی میتواند متفاوت باشد و بسته به نظر پزشک معالج است اما بطور کلی توصیه های زیر عمومیت دارد:

عاقبت درمان