اوستئودیستروفی رنال ( Renal osteodystrophy)
۱۶ بهمن ۱۳۹۷اوستئوفایبروس دیسپلازی
۳۰ بهمن ۱۳۹۷
تعریف
یک نوع نادر اوستئوسارکوم سطحی با شدت بدخیمی متوسط است.
یافته های بالینی
معمولا در نوجوانان و جوانان بین سنین ۱۵ تا ۲۵ سالگی دیده میشود. سن متوسط این نوع از اوستئوسارکوم از اوستئوسارکوم معمولی(کانونشنال) کمی بیشتر است.در زنان کمی از مردان شایعتر است. بیش از همه در دیافیز(شفت) استخوانهای بلند بویژه تیبیا و استخوان ران دیده میشود(شکل ۱و۲). پس از ایندو استخوان در استخوان بازو شایعتر از سایر استخوانها است. در اوستئوسارکوم پریوستئال مانند سایر اوستئوسارکومها درد شایعترین علامت است. ممکن است توده تومور هم قابل لمس باشد. شکستگی مرضی(پاتولوژیک) در یک چهارم این بیماران دیده میشود.
یافته های رادیوگرافیک
اوستئوسارکوم پریوستئال از لایه های زیرین پریوست منشاِ میگیرد. بنابر این در طی رشد خود با جدا کردن پریوست از استخوان باعث ایجاد استخوانسازی پریوستی میشود. نوع استخوانسازی پریوستی از نوع Sunburst یا Hair-on-end است(شکل ۳). با فشار آوردن بر روی قشر استخوان زیرین باعث بروز فرورفتگی ( Saucerization) بر روی قشر استخوان زیرین میشود. معمولا کانال مغز استخوان(مدولا) را درگیر نمیکند. این مورد را در ام آر آی بهتر میتوان دید. اسکن هسته ای استخوان و سی تی اسکن برای مرحله بندی ( Staging) این تومور ضروری است.
شکل ۱-
شکل ۲-
شکل ۳-
آسیب شناسی
اوستئوسارکوم پریوستئال نسبت به انواع دیگر اوستئوسارکوم بافت غضروفی بیشتری دارد.
درمان
درمان اوستئوسارکوم پریوستئال شبیه درمان اوستئوسارکوم کانونشنال است. ابتدا سه دوره شیمی درمانی انجام میشود. حدود ۳ هفته پس از دوره سوم شیمی درمانی اقدام به جراحی تومور میشود. پس از حدود دو تا سه هفته از جراحی دوره های شیمی درمانی پس از عمل شروع میشود.
جراحی در اوستئوسارکوم پریوستئال شبیه نوع کانونشنال است، یعنی باید تومور همراه با حاشیه ای از بافت سالم اطراف برداشته شود. بدلیل اینکه این تومور معمولا در وسط استخوان قرار دارد( نه نزدیک انتهای آن) برای بازسازی قسمت برداشته شده نیاز به بکارگیری مفصل مصنوعی نیست، بلکه میتوان از استخوان آلوگرافت استفاده کرد.
عاقبت بیماری
سرانجام این بیماری نسبت به اوستئوسارکوم کانونشنال بهتر است. گسترش(متاستاز) اوستئوسارکوم پریوستئال به ریه نسبت به نوع کانونشنال کمتر است.