مقدمه
تنیس البو یا آرنج تنیس بازان ، یک وضعیت دردناک آرنج ناشی از استفاده بیش از حد از آن است. جای تعجب نیست که بازی تنیس و دیگر ورزش های راکتی می تواند این شرایط را ایجاد کند. با این حال، چندین ورزش و فعالیت های دیگر نیز می تواند شما را در معرض خطر قرار دهد(شکل ۱).
تنیس البو التهاب محل چسبندگی عضلات ساعد به طرف خارج آرنج است. عضلات و تاندون های ساعد از استفاده بیش از حد – تکرار حرکات مشابه دوباره و دوباره- آسیب می بینند. این باعث درد و حساسیت در قسمت خارجی آرنج می شود.
گزینه های درمان زیادی برای تنیس البو وجود دارد. در بیشتر موارد، درمان شامل یک رویکرد تیمی است. پزشکان اولیه، متخصصان فیزیوتراپی و در برخی موارد جراحان با هم کار می کنند تا موثرترین مراقبت ها را ارائه دهند.
آناتومی
مفصل آرنج شما یک مفصل است که از سه استخوان تشکیل شده است: استخوان بالایی بازو (humerus) و دو استخوان در ساعد شما (زند زیرین و زند زبرین). در پایین humerus برآمدگیهای استخوانی وجود دارد که epicondyles نامیده می شود،. برآمدگیهای استخوانی در خارج (قسمت جانبی) آرنج، epicondyle خارجی نامیده می شود.
عضلات، رباط ها و تاندون ها با یکدیگر مفصل آرنج را نگه می دارند.
تنیس البو ، شامل ماهیچه ها و تاندون های ساعد شما می شود. عضلات ساعد شما حرکات مچ دست و انگشتان شما را پشتیبانی می کنند. تاندون های ساعد شما – که اغلب نامیده می شود extensors – عضلات را به استخوان متصل می کنند. آنها در epicondyle جانبی متصل می شوند. تاندونی که معمولا درتنیس البو درگیر می شود (Extensor Carpi Radialis Brevis (ECRB نامیده می شود.
علت
استفاده مفرط
مطالعات اخیر نشان می دهد که تنیس البو اغلب به علت آسیب به یک عضله ساعد خاص است. ماهیچه (Extensor carpial radialis brevis (ECRB به تثبیت مچ دست هنگامی که آرنج راست است، کمک می کند. برای مثال، این اتفاق در طول یک ضربه زمینی تنیس اتفاق می افتد. هنگامی که ECRB از استفاده بیش از حد تضعیف می شود، پارگی های میکروسکوپی در تاندون در جایی که آن به epicondyle جانبی متصل می شود، تشکیل می شود. این منجر به التهاب و درد می شود.
ECRB همچنین ممکن است به دلیل موقعیت آن درخطر آسیب بالایی باشد . همانطور که آرنج خم می شود و راست می شود، عضله به برآمدگی های استخوانی ساییده می شود. این امر می تواند سبب فرسایش و پارگی تدریجی عضلات در طول زمان شود.
فعالیت ها
ورزشکاران تنها افرادی نیستند که با مشکل تنیس البو روبرو می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به آرنج تنیس در فعالیت های کاری یا تفریحی مشارکت می کنند که نیاز به استفاده تکراری و شدید ماهیچه های ساعد دارند.
نقاشان، لوله کش ها و نجارها به خصوص مستعد ابتلا به تنیس البو هستند. مطالعات نشان داده اند که کارگران خودرو، آشپز ها و حتی قصاب ها بیشتر از سایر افراد جمعیت، با مشکل تنیس البو مواجه می شوند. تصور می شود که کار تکراری و بلند کردن بار که در این مشاغل مورد نیاز است، در این اشخاص منجر به آسیب می شود.
سن
اکثر افراد مبتلا به تنیس البو بین سن ۳۰ و ۵۰ سالگی هستند، هرچند که اگر عوامل خطر ساز وجود داشته باشد، هر کسی می تواند به تنیس البو مبتلا شود. در ورزش های راکتی مانند تنیس، روش ضربه نادرست و تجهیزات نامناسب ممکن است عوامل خطر باشد.
ناشناخته
Epicondylitis جانبی می تواند بدون هیچ آسیب تکراری شناخته شده رخ دهد. این رخداد “موذیانه” یا با یک علت ناشناخته است.
علایم
علائم تنیس البو به تدریج توسعه می یابد. در اغلب موارد، درد خفیفی شروع می شود و به آرامی در هفته ها و ماه ها بدتر می شود. معمولا شروع علایم با صدمه خاصی همراه نیست.
علائم و نشانه های متداول آرنج تنیس عبارتند از:
علائم اغلب با فعالیت ساعد، مانند نگه داشتن یک راکت، چرخش آچار یا دست دادن، شدیدتر می شود.آرنج غالب شما اغلب تحت تأثیر قرار می گیرد. با این حال هر دو آرنج می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.
معاینه دکتر
دکتر شما عوامل بسیاری را در تشخیص بیماری در نظر می گیرد. این شامل نحوه ایجاد علائم شما، هر عامل خطر شغلی و مشارکت در ورزش های تفریحی می شود.
پزشک شما با شما در مورد فعالیت هایی که باعث بروز علائم می شود و جاییکه در بازوی شما علائم رخ می دهد صحبت خواهد کرد. اگر به آرنج خود صدمه زده اید، به پزشک خود بگویید. اگر سابقه ای از آرتریت روماتوئید یا بیماری عصبی دارید، به پزشک خود بگویید.
در طول معاینه، دکتر شما از انواع آزمایشات برای تشخیص دقیق بیماری استفاده خواهد کرد. به عنوان مثال، پزشک ممکن است از شما سؤال کند که سعی کنید مچ دست و انگشتانتان را در برابر مقاومت درحالیکه آرنجتان صاف است، راست کنید تا ببینید آیا این باعث درد می شود یا خیر. اگر آزمایشات مثبت باشد، نشان دهنده اینست که این عضلات ممکن است سالم نباشند.
تست ها
پزشک شما ممکن است آزمایشات اضافی را برای بررسی علل دیگر مشکل شما ارائه دهد.
درمان
درمان غیر جراحی
درمان غیر جراحی تقریبا ۸۰٪ تا ۹۵٪ از بیماران موفق است.
استراحت. اولین گام به سوی بهبودی این است که به بازوی خود استراحت کافی دهید. این به این معنی است که شما باید برای چندین هفته از مشارکت در فعالیت های ورزشی یا فعالیت های سنگین خودداری کنید.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی. داروهایی مانند آسپرین یا ایبوپروفن باعث کاهش درد و تورم می شوند.
فیزیوتراپی. تمرینات ویژه برای تقویت عضلات ساعد کمک می کند(شکل ۲). درمانگر شما همچنین می تواند سونوگرافی، ماساژ یخی و یا تکنیک های تحریک عضلانی را برای بهبود عضلات به کار گیرد.
بستن. استفاده از یک آرنج بند متمرکز در پشت ساعد شما ممکن است به کاهش علائم تنیس البو کمک کند. این می تواند علائم را با استراحت ماهیچه ها و تاندون ها کاهش دهد (شکل۳).
تزریق استروئید. استروئیدها مانند کورتون، داروهای ضد التهابی بسیار موثری برای درمان تنیس البو هستند. پزشک شما ممکن است تصمیم به تزریق یک ناحیه دردناک در اطراف epicondyle جانبی شما با استروئید برای از بین بردن علائم شما کند. این روش درمانی بسیار موثری برای تنیس البو است.
درمان موج شوک Extracorporeal. درمان موج شوک امواج صوتی را به آرنج می فرستد. این امواج صوتی پارگی های میکروسکوپی “میکروتروما” را ایجاد می کند که پروسه های بهبود طبیعی بدن را تحریک میکنند. بسیاری از پزشکان به صورت آزمایشی از تکنیک شوک درمانی استفاده می کنند اما برخی از منابع نشان می دهد که این روش می تواند موثر باشد.
چک کردن تجهیزات. اگر در ورزش راکتی شرکت کنید، پزشک ممکن است شما را تشویق کند که تجهیزات خود را برای انطباق مناسب بررسی کنید. راکت های سفت (Stiffer racquets) و راکت های با نخ های آزادتر (looser-strung racquets) اغلب می توانند فشار روی ساعد را کاهش دهند، به این معنی که عضلات ساعد نباید کار سختی داشته باشند. اگر از یک راکت بزرگتر استفاده می کنید، تغییر به سر کوچکتر ممکن است باعث جلوگیری از نشانه ها شود.
درمان جراحی
اگر علائم شما پس از ۶ تا ۱۲ ماه از شروع درمان های غیر جراحی بهبود نیابد، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند.
اکثر روش های جراحی برای آرنج تنیس شامل حذف عضله بیمار و اتصال مجدد عضله سالم به استخوان است.
روشی مناسب جراحی برای شما بستگی به طیف وسیعی از عوامل دارد. این شامل دامنه آسیب، سلامت عمومی و نیازهای شخصی شما می شود. با پزشک خود در مورد گزینه ها صحبت کنید. در مورد نتایجی که دکتر شما داشته است، و هر گونه خطری در ارتباط با هر روش بحث کنید.
جراحی باز. رایجترین روش برای درمان تنیس البو عمل جراحی باز است. این شامل انجام یک برش روی آرنج می شود. جراحی باز معمولا به عنوان یک عمل جراحی سرپایی انجام می شود. این جراحی به ندرت نیاز به یک شب اقامت در بیمارستان دارد.
این جراحی را میتوان با یک برش کوچک حدود ۱ سانتی متری و بوسیله بی حسی موضعی هم انجام داد. در اینصورت نیازی به بیهوشی نیست(شکل ۴).
جراحی آرتروسکوپی. تنیس البو نیز با استفاده از ابزارهای کوچک و برش های کوچک قابل تعمیر می باشد. همانند جراحی باز، این روش یک روزه یا سرپایی است.
خطرات جراحی. همانند هر جراحی، با جراحی تنیس البو نیز خطراتی وجود دارد. شایع ترین چیزهایی که باید در نظر گرفت عبارتند از:
توانبخشی. بعد از جراحی، بازوی شما ممکن است به طور موقت با یک آتل بی حرکت شود. حدود یک هفته بعد، بخیه ها و آتل حذف می شوند.
پس از برداشتن آتل، تمرینات کشش آرنج و بازگرداندن انعطاف پذیری شروع می شوند. تمرینات تقویتی سبک و تدریجی حدود دو ماه پس از جراحی آغاز می شود.
پزشک به شما زمانیکه می توانید به فعالیت ورزشی برگردید را اطلاع می دهد. این معمولا ۴ تا ۶ ماه پس از جراحی است. جراحی تنیس البو در ۸۰ تا ۹۰ درصد از بیماران موفقیت آمیز است. با این حال، از دست دادن قدرت غیر متداول نیست.
پیشرفت های جدید
PRP (پلاسمای غنی از پلاکت) در حال حاضر برای اثربخشی آن در سرعت بخشیدن به بهبودی انواع صدمات تاندون مورد بررسی قرار گرفته است. PRP تهیه شده از خون شخصی بیمار است. این حاوی غلظت بالایی از پروتئین ها به نام عوامل رشد است که در بهبود زخم ها بسیار مهم هستند.
تحقیقات در مورد PRP و اپیکاندیلیت جانبی بسیار امیدوار کننده است. چند مرکز درمانی در سراسر کشور از تزریق PRP در رژیم درمان غیر جراحی برای اپیکاندیلیت جانی استفاده می کنند. با این حال، این روش هنوز تحت بررسی است و تحقیقات بیشتری لازم است تا اثربخشی PRP کاملا اثبات شود.