بیماری ازگود شلاتر

تعریف

بیماری ازگود شلاتر Osgood-Schlatter یک علت شایع درد زانو در نوجوانان در حال رشد است. این بیماری  یک التهاب ناحیه ای درست زیر زانو است جاییکه تاندون کاسه زانو (تاندون پاتلا) به استخوان ساق (تیبیا) متصل می شود.

بیماری ازگود شلاتردر اغلب موارد در هنگام رشد ناگهانی اتفاق می افتد، زمانی که استخوان ها، عضلات، تاندون ها و دیگر ساختارها به سرعت در حال تغییر هستند. از آنجایی که فعالیت فیزیکی مثل ورزش فشار اضافی بر روی استخوان ها و عضلات وارد می کند، کودکانی که در ورزش هایی خاص – مخصوصا دویدن و پریدن – شرکت می کنند، در معرض خطر بیشتری برای این وضعیت هستند. با این حال، نوجوانان کمتر فعال نیز ممکن است این مشکل را تجربه کنند.

در اغلب موارد بیماری ازگود شلاتر، اقدامات ساده مانند استراحت، داروهای مسکن معمولی و تمرینات کششی و تقویتی عضلات، درد را از بین می برد و اجازه بازگشت به فعالیت های روزمره می دهد.

توصیف

استخوانهای کودکان و نوجوانان دارای یک منطقه خاص  بنام  فیز است که از آن ناحیه  استخوان رشد میکند و به نام صفحه رشد نامیده می شود. صفحات رشد نواحی غضروفی واقع در انتهای استخوان هستند. هنگامی که یک کودک به طور کامل رشد می کند، صفحات رشد به استخوان جامد تبدیل می شوند.

برخی از صفحات رشد به عنوان محلهای اتصال برای تاندون ها(بافت های قوی که عضلات را به استخوان وصل می کنند)، عمل می کنند. یک برآمدگی استخوانی به نام توبرکل تیبیا (tibial tubercle) بعنوان محل اتصال عضله چهار سر  ران به توبرکل تیبیا عمل میکند.

هنگامی که یک کودک ورزش میکند، عضلات چهارسر ران بر تاندون پاتلار کشش وارد می کنند که به نوبه خود بر روی توبرکل تیبیا کشش وارد می شود. در موارد نادری از کودکان این کشش تکراری در توبرکل منجر به التهاب صفحه رشد می شود. این التهاب بنوبه خود منجر به برجستگی یا برآمدگی در توبرکل تیبیا ممکن است بشود(شکل ۱).

علائم

بیماری ازگود شلاتر با برجستگی دردناک زیر زانو مشخص میشود. این درد با فعالیت بیشتر و با استراحت کاهش می یابد. نشانه های دردناک اغلب با پریدن، دویدن و  دیگر فعالیت های مرتبط با ورزش ایجاد می شود. دوره های دردناک بیماری از چند هفته تا چند ماه طول میکشد. در ۲۰ تا ۳۰ درصد بیماران، هر دو زانو دارای علائم هستند، اگرچه یک زانو ممکن است از دیگری بدتر باشد. بطور کلی علائم این بیماری عبارتند از:

• درد زانو و حساسیت در توبرکل تیبیا

• تورم در توبرکل تیبیا

• اسپاسم عضلات  در جلو و عقب ران.

معاینه بوسیله دکتر

در طول ملاقات با پزشک، دکتر شما علائم بالینی فرزند شما و سلامت عمومی را مورد بحث قرار خواهد داد. او برای بررسی علت درد، یک معاینه کامل زانو را انجام می دهد. این شامل اعمال فشار به توبرکل تیبیامی شود که برای کودک مبتلا به بیماری Osgood-Schlatter دردناک میباشد. علاوه بر این، پزشک ممکن است از فرزندتان بخواهد که راه برود، بدود، یبپرد یا زانو بزند برای اینکه ببیند آیا حرکات علائم دردناک ایجاد می کنند یا خیر.

پزشک شما همچنین می توانید یک رادیوگرافی از زانوی کودک شما برای کمک به تایید تشخیص یا رفع هر گونه مشکل دیگر سفارش دهد(شکل ۲).

 یافته های رادیوگرافی

تورم بافت نرم با از دست دادن حاشیه های تیز تاندون پاتلا، اولین علامت ها در مرحله حاد است.  تکه تکه شدن استخوان در توبرکل تیبیا ممکن است ۳ تا ۴ هفته پس از شروع ظاهر شود(شکل۲).

MRI: همانطوریکه انتظار می رود، نسبت به رادیوگرافی ساده حساس تر و دقیق تر است . در بیماری ازگودشلاتر علائم زیر ممکن است دیده شود :

• تورم بافت نرم  قدام به تیبیا.

• از دست دادن زاویه تیز تحتانی توده چربی زیر کشکک.  (توده چربی هوفا)

• ضخیم شدن و التهاب قسمت تحتانی تاندون پاتلا.

• التهاب بورس(بورسیت)  زیر کشکک.

• ادم مغز استخوان ممکن است در توبرکل تیبیا دیده شود.

شکل ۱-

شکل ۲-

درمان

درمان بیماری Osgood-Schlatter بر کاهش درد و تورم متمرکز است. رسیدن به این هدف به طور معمول نیازمند محدود کردن فعالیت های ورزشی است تا زمانی که کودک شما بتواند بدون ناراحتی یا درد قابل ملاحظه ای از فعالیت خود لذت ببرد. در برخی موارد، استراحت از فعالیت برای چند ماه مورد نیاز است، و پس از آن یک برنامه توانبخشی برای بازیابی عملکرد کامل اندام توصیه میشود. در این برنامه بر تمرینات کششی و تقویتی ماهیچه چهار سر تاکید میشود. بکارگیری کمپرس سرد میتواند باعث تسکین شود. با این حال، اگر کودک شما مقدار زیادی در لمس نداشته باشد، مشارکت در ورزش ممکن است برای ادامه ایمن باشد.

پزشک شما ممکن است روش های درمان اضافی را توصیه کند از جمله:

• تمرینات کششی. کشش برای جلو و عقب ران (چهارسر و عضلات همسترینگ) ممکن است به کاهش درد و جلوگیری از بازگشت بیماری کمک کند.

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی. داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن باعث کاهش درد و تورم می شوند.

سرنوشت بیماری

زمانی که یک کودک دوره رشد نوجوانانی را، در حدود ۱۴ سالگی برای دختران و ۱۶ سالگی برای پسران کامل می کند، اکثر علائم به طور کامل ناپدید می شوند. به همین دلیل عمل جراحی به ندرت توصیه می شود. با این حال، پس از برطرف شدن دردریال برجسته شدن  توبرکل تیبیاهمچنان وجود خواهد داشت.